Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982
Mistrzostwa Świata
w Piłce Nożnej 1982
Copa del Mundo de Fútbol - España 82
MŚ 1978 MŚ 1986
Szczegóły turnieju
Gospodarz Hiszpania
Otwarcie 13 czerwca 1982,
Zamknięcie (finał) 11 lipca 1982,
Liczba drużyn 24 (spośród 6 federacji)
Liczba stadionów 14 (w 14 miastach)
I miejsce Włochy
II miejsce RFN
III miejsce Polska
IV miejsce Francja
Statystyki turnieju
Liczba meczów 52
Liczba goli 146 (2.81 na mecz)
Oglądalność 2109723 (40572 na mecz)
Król strzelców Paolo Rossi
Internet
Galeria zdjęć na Commons
XII Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej - odbyły się w dniach 13 czerwca-11 lipca 1982 roku w Hiszpanii. Były to pierwsze finały na których wystąpiły 24 zespoły. Decyzję o zwiększeniu liczby reprezentacji uczestniczących w finałach spowodowało spopularyzowanie telewizji.
Spis treści [ukryj]
1 Podsumowanie
1.1 Faza grupowa
1.2 Druga Runda
1.3 Półfinały
1.4 Mecz o 3. miejsce
1.5 Finał
2 Kwalifikacje
3 Składy drużyn
4 Stadiony
5 Rezultaty
5.1 Pierwsza runda
5.1.1 Grupa A
5.1.2 Grupa B
5.1.3 Grupa C
5.1.4 Grupa D
5.1.5 Grupa E
5.1.6 Grupa F
5.2 Runda druga
5.2.1 Grupa 1
5.2.2 Grupa 2
5.2.3 Grupa 3
5.2.4 Grupa 4
5.3 Faza pucharowa
5.3.1 Półfinały
5.3.2 Mecz o 3. miejsce
5.3.3 Finał
6 Klasyfikacja strzelców turnieju
7 Ciekawostki
8 Przypisy
9 Linki zewnętrzne
Podsumowanie [edytuj]
Faza grupowa [edytuj]
Zespół reprezentacji Polski zakwalifikował się do rozgrywek, jednak istniały obawy, iż wprowadzony na pół roku przed rozpoczęciem turnieju stan wojenny może źle wpłynąć na postawę piłkarzy.
Początek turnieju był dla Polaków był zły. Dwa bezbramkowe remisy w meczach z Włochami i Kamerunem spowodowały, iż Polska znalazła się na ostatnim miejscu w grupie. Jednak ostatecznie, w meczu ostatniej szansy Polacy nieoczekiwanie rozgromili Peru 5:1 zdobywając 5 bramek w ciągu 22 minut. Awans z grupy wywalczyli także Włosi, którzy zremisowali wszystkie trzy mecze, a w ostatnim spotkaniu z Kamerunem z trudem obronili korzystny wynik 1:1.
W grupie 2 zmierzyły się reprezentacje Austrii, Chile, RFN i Algierii. Algierczycy sprawili sensację pokonując ekipę Niemiec 2:1. Zespół z Maghrebu miałby wielkie szanse wyeliminować ówczesnych mistrzów Europy jednak zespół RFN pokonał Austrię, która wyszła z grupy z dwoma bramkami więcej od Algierii.Mecz RFN-Austria do dziś budzi wiele kontrowersji.Już przed rozpoczęciem pojedynku wiadomo było, iż wynik 1:0 dla ekipy Niemiec da,kosztem Algierii, awans obydwu walczącym zespołom(ostatnie spotkania grupowe nie były, tak jak dziś, rozgrywane o tej samej porze).Gdy po 10 minutach gry padła bramka dla RFN obie drużyny w zasadzie przestały podejmować jakiekolwiek próby zmiany wyniku, co spowodowało oburzenie nawet wśród części ich kibiców.
W grupie 3 grała Argentyna, która broniła tytułu sprzed 4 lat, Belgia, Węgry i Salwador. Wschodzącą gwiazdą reprezentacji Argentyny był Diego Maradona. Argentyna jednak przegrała w meczu otwarcia mistrzostw z Belgią 0:1. Oba te zespoły zajęły dwa czołowe miejsca w grupie. Węgrzy natomiast pokonując Salwador 10:1 odnieśli najwyższe zwycięstwo w historii mistrzostw i reprezentacji.
Grupa 4 to rywalizacja pomiędzy ekipami Anglii, Francji, Czechosłowacji i Kuwejtu. Pierwsze miejsce zajęła Anglia przed Francją. W meczu Francja - Kuwejt, gdy Francuzi zdobyli bramkę, prezes futbolowej federacji Kuwejtu szejk Fahid Al-Ahmad Al-Sabah wdarł się na boisko protestując przeciwko uznaniu bramki. Zdezorientowany radziecki sędzia Miroslav Stupar zmienił swą decyzję i gol nie został zaliczony[1], ta decyzja kosztowała arbitra utratę uprawnień do prowadzenia spotkań międzynarodowych, a Kuwejt i tak przegrał 1:4.[2]
W grupie 5 grały drużyny gospodarza - Hiszpanii, Irlandii Północnej, Jugosławii i Hondurasu. Awans do dalszej fazy wywalczyli Hiszpanie i Irlandczycy, ale styl gry ekipy gospodarzy (np. remis z nadspodziewanie dobrze grającym Hondurasem) wzbudził rozczarowanie kibiców liczących iż na swoim terenie będą w stanie odegrać istotną rolę w turnieju.
Grupę 6 tworzyły reprezentacje Brazylii, Szkocji, Nowej Zelandii i ZSRR. Drużyna Brazylii była uważana za głównego pretendenta do tytułu, ponieważ w drużynie Canarinhos występowało wiele ówczesnych gwiazd (Sócrates, Zico, Paulo Roberto Falcão - znajdują się m.in na liście FIFA 100). Razem z drużyną Brazylii z grupy wyszła reprezentacja Związku Radzieckiego, która dzięki przewadze dwóch bramek wyprzedziła Szkocję.
Druga Runda [edytuj]
W drugiej rundzie 12 najlepszych ekip zostało podzielonych na 4 grupy po 3 drużyny. Zwycięzcy tych grup uzyskiwali awans do półfinałów.
W grupie A znalazły się Polska, ZSRR i Belgia. Po zwycięstwie z Peru, Polska drużyna „złapała rytm gry”. W meczu z Belgią dobrze grał Zbigniew Boniek, który zdobył 3 bramki zapewniając biało-czerwonym zwycięstwo 3:0. Drużyna ZSRR również pokonała Belgię, ale zaledwie 1:0. Do awansu do czołowej czwórki wystarczał Polakom zatem remis z drużyną radziecką. Z uwagi na trwający stan wojenny, mecz z zespołem ZSRR miał duży wymiar polityczny. Atmosferę podgrzewały dodatkowo, wywieszane na trybunach (nie tylko przez Polaków), transparenty "Solidarności". Realizatorzy transmisji TVP starali się jednak, by obrazy te nie docierały do widzów w Polsce. Z tego spotkania w pamięci kibiców zapisał się głównie Włodzimierz Smolarek, który w końcowych minutach przetrzymywał piłkę w narożniku boiska, zyskując w ten sposób cenne sekundy. Ostatecznie Polacy utrzymali do ostatniego gwizdka rezultat 0:0, premiujący ich awans.
W grupie B RFN zmierzyła się z ekipami Hiszpanii i Anglii. Zwycięstwo nad gospodarzami 2:1 i bezbramkowy remis z Anglią, przy jednoczesnym także bezbramkowym wyniku meczu Anglia - Hiszpania, zapewniły sukces ekipie niemieckiej.
W grupie C naprzeciw siebie stanęły Brazylia, Włochy i Argentyna. Argentyńczycy nie byli w stanie obronić tytułu. Przegrali najpierw 2:1 z Włochami, a następnie 3:1 z Brazylią. Diego Maradona, otrzymał w końcówce meczu czerwoną kartkę za brutalny faul. O awansie do półfinału miał przesadzić pojedynek Brazylii i Włoch. Ekipie Canarinhos wystarczał remis. Tymczasem Włosi, pokonali po wyrównanym meczu piłkarzy z Brazylii 3:2. Bohaterem spotkania był Paolo Rossi, który strzelił wszystkie gole dla Squadra Azzura. Piłkarz ten zagrał na mundialu tylko dlatego, że skrócono mu karę dyskwalifikacji za udział w aferze korupcyjnej (tzw. Toto Nero). W grupie D Francja wywalczyła awans pokonując Austrię i Irlandię Północną.
Półfinały [edytuj]
W półfinale Polacy po raz drugi w tym turnieju zmierzyli się z reprezentacją Włoch. W spotkaniu tym z powodu otrzymania dwóch żółtych kartek nie mógł wystąpić Zbigniew Boniek. Trener Antoni Piechniczek nie zdecydował się na wystawienie w jego miejsce Andrzeja Szarmacha, czołowego strzelca ligi francuskiej. Włosi bez większego trudu pokonali biało-czerwonych 2:0, a obydwa gole strzelił ponownie Paolo Rossi. Po mistrzostwach Paweł Janas tak skomentował ten mecz: "Byliśmy o krok od wielkiego finału. W decydującym meczu z Włochami zagraliśmy słabiej, mieliśmy akurat nie najlepszy dzień i nie udało nam się wykorzystać szansy" [3].
W drugim półfinale Francja zmierzyła się z RFN. W normalnym czasie gry padł remis 1:1. W dogrywce Francuzi prowadzili już 3:1, jednak Niemcom udało się doprowadzić do remisu 3:3. Mecz musiał rozstrzygnąć się po rzutach karnych. W karnych zwyciężyli 5:4 piłkarze RFN, ale ich zwycięstwo przyćmił wcześniejszy brutalny faul ich bramkarza Heralda Schumachera na Francuzie Battistonie. Francuz został odwieziony do szpitala, natomiast Schumacher nie został za ten faul ukarany.
Mecz o 3. miejsce [edytuj]
W meczu o 3. miejsce z Francją Polska wygrała 3:2 po golach Andrzeja Szarmacha, Stefana Majewskiego oraz Janusza Kupcewicza. Dla Francji gole zdobywali René Girard i Alain Couriol. Tym samym Polacy powtórzyli osiągniecie z mundialu 1974, kiedy to w meczu o 3. miejsce pokonali Brazylijczyków.
Finał [edytuj]
W finale reprezentacja Włoch pokonała RFN 3:1. Bramki dla Włoch strzelali kolejno: Paolo Rossi, Marco Tardelli, Alessandro Altobelli. Honorowe trafienie dla RFN zaliczył w 83. minucie Paul Breitner. Mecz na Estadio Santiago Bernabéu oglądało ponad 90 000 kibiców.
Włosi zdobyli tytuł po raz trzeci. Poprzednio zdobywali go w 1934 i 1938 roku. Włochy zrównały się w liczbie zwycięstw w tej imprezie z Brazylią.
Kwalifikacje [edytuj]
W eliminacjach wystartowało 109 reprezentacji narodowych z 6 kontynentów. Zapewniony awans miała Hiszpania (gospodarze) oraz Argentyna (obrońcy tytułu).
Zakwalifikowane drużyny:
Azja (AFC)/Australia (OFC) kwalifikacje
Kuwejt
Nowa Zelandia
Ameryka Południowa (CONMEBOL) kwalifikacje
Brazylia
Chile
Peru
Ameryka Północna (CONCACAF) kwalifikacje
Honduras
Salwador
Afryka (CAF) kwalifikacje
Algieria
Kamerun
Europa (UEFA) kwalifikacje
RFN
Austria
Belgia
Francja
ZSRR
Czechosłowacja
Węgry
Anglia
Jugosławia
Włochy
Szkocja
Irlandia Północna
Polska
Składy drużyn [edytuj]
Państwa, uczestnicy Mistrzostw Świata w 1982 roku
Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1982 (składy).
Stadiony [edytuj]
Alicante, Estadio Jose Rico Perez
Barcelona, Estadio Nou Camp oraz Estadi de Sarrià
Bilbao, Estadio San Mames
Elche, Nuevo Estadio
Gijon, Estadio El Molinon
La Coruña, Estadio Municipal de Riazor
Madryt, Estadio Santiago Bernabéu oraz Estadio Vicente Calderón
Malaga, Estadio La Rosaleda
Oviedo, Estadio Carlos Tartiere
Saragossa, Estadio La Romareda
Sewilla, Estadio Benito Villamarín oraz Estadio Sanchez Pizjuan
Valladolid, Nuevo Estadio Jose Zorrilla
Vigo, Estadio Balaidos
Walencja, Estadio Luis Casanova
Rezultaty [edytuj]
Pierwsza runda [edytuj]
Grupa A [edytuj]
Na Mistrzostwach Świata w piłce
nożnej w latach 1930-1990 za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Polska 3 1 2 0 5 1 +4 4
Włochy 3 0 3 0 2 2 0 3
Kamerun 3 0 3 0 1 1 0 3
Peru 3 0 2 1 2 6 -4 2
14 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Włochy
0:0
Polska
Estadio Balaidos, Vigo
Sędzia: Michel Vautrot (Francja)
Widzów: 33,000
raport
15 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Peru
0:0
Kamerun
Estadio Riazor, La Coruña
Sędzia: Franz Wöhrer (Austria)
Widzów: 11,000
raport
18 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Włochy
1:1
Peru
Estadio Balaidos, Vigo
Sędzia: Walter Eschweiler (RFN)
Widzów: 25,000
Conti 18'
raport Díaz 83'
19 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Polska
0:0
Kamerun
Estadio Riazor, La Coruña
Sędzia: Alexis Ponnet (Belgia)
Widzów: 19,000
raport
22 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Polska
5:1
Peru
Estadio Riazor, La Coruña
Sędzia: Lamberto Rubio Vazquez (Meksyk)
Widzów: 25,000
Smolarek 55'
Lato 58'
Boniek 61'
Buncol 68'
Ciołek 76'
raport La Rosa 83'
23 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Włochy
1:1
Kamerun
Estadio Balaidos, Vigo
Sędzia: Bogdan Dotchev (Bułgaria)
Widzów: 20,000
Graziani 60'
raport Mbida 61'
Grupa B [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
RFN 3 2 0 1 6 3 +3 4
Austria 3 2 0 1 3 1 +2 4
Algieria 3 2 0 1 5 5 0 4
Chile 3 0 0 3 3 8 -5 0
16 czerwca 1982
17:15 UTC+2
RFN
1:2
Algieria
El Molinón, Gijón
Sędzia: Enrique Labo Revoredo (Peru)
Widzów: 42,000
Rummenigge 67'
raport Madjer 54'
Belloumi 68'
17 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Chile
0:1
Austria
Estadio Carlos Tartiere, Oviedo
Sędzia: Juan Daniel Cardellino (Urugwaj)
Widzów: 22,500
raport Schachner 21'
20 czerwca 1982
17:15 UTC+2
RFN
4:1
Chile
El Molinón, Gijón
Sędzia: Bruno Galler (Szwajcaria)
Widzów: 42,000
Rummenigge 9' 57' 66'
Reinders 81'
raport Moscoso 90'
21 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Algieria
0:2
Austria
Estadio Carlos Tartiere, Oviedo
Sędzia: Tony Boskovic (Australia)
Widzów: 22,000
raport Schachner 55'
Krankl 67'
24 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Algieria
3:2
Chile
Estadio Carlos Tartiere, Oviedo
Sędzia: Rómulo Méndez (Gwatemala)
Widzów: 16,000
Assad 7' 31'
Bensaoula 35'
raport Neira 59' (k.)
Letelier 73'
25 czerwca 1982
17:15 UTC+2
RFN
1:0
Austria
El Molinón, Gijón
Sędzia: Bob Valentine (Szkocja)
Widzów: 41,000
Hrubesch 10'
raport
Grupa C [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Belgia 3 2 1 0 3 1 +2 5
Argentyna 3 2 0 1 6 2 +4 4
Węgry 3 1 1 1 12 6 +6 3
Salwador 3 0 0 3 1 13 -12 0
13 czerwca 1982
20:00 UTC+2
Argentyna
0:1
Belgia
Camp Nou, Barcelona
Sędzia: Vojtěch Christov (Czechosłowacja)
Widzów: 95,500
raport Vandenbergh 62'
15 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Węgry
10:1
Salwador
Nuevo Estadio, Elx
Sędzia: Ibrahim Youssef Al-Doy (Bahrain)
Widzów: 23,000
Nyilasi 4' 83'
Pölöskei 11'
Fazekas 23' 54'
Tóth 50'
Kiss 69' 72' 76'
Szentes 72'
raport Ramírez 64'
18 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Argentyna
4:1
Węgry
Estadio José Rico Pérez, Alicante
Sędzia: Belaid Lacarne (Algeria)
Widzów: 32,093
Bertoni 26'
Maradona 28' 57'
Ardiles 60'
raport Pölöskei 76'
19 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Belgia
1:0
Salwador
Nuevo Estadio, Elx
Sędzia: Malcolm Moffatt (Irlandia Północna)
Widzów: 15,000
Coeck 19'
raport
22 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Belgia
1:1
Węgry
Nuevo Estadio, Elx
Sędzia: Clive White (Anglia)
Widzów: 37,000
Czerniatynski 76'
raport Varga 27'
23 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Argentyna
2:0
Salwador
Estadio José Rico Pérez, Alicante
Sędzia: Luis Barrancos (Boliwia)
Widzów: 32,500
Passarella 22' (k.)
Bertoni 52'
raport
Grupa D [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Anglia 3 3 0 0 6 1 +5 6
Francja 3 1 1 1 6 5 +1 3
Czechosłowacja 3 0 2 1 2 4 -2 2
Kuwejt 3 0 1 2 2 6 -4 1
16 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Anglia
3:1
Francja
Estadio San Mamés, Bilbao
Sędzia: Antonio Garrido (Portugalia)
Widzów: 44,172
Robson 1' 67'
Mariner 83'
raport Soler 24'
17 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Czechosłowacja
1:1
Kuwejt
Estadio José Zorrilla, Valladolid
Sędzia: Benjamin Dwomoh (Ghana)
Widzów: 25,000
Panenka 21' (k.)
raport Al-Dakhil 57'
20 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Anglia
2:0
Czechosłowacja
Estadio San Mamés, Bilbao
Sędzia: Charles Corver (Holandia)
Widzów: 41,123
Francis 62'
Barmoš 66' (sam.)
raport
21 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Francja
4:1
Kuwejt
Estadio José Zorrilla, Valladolid
Sędzia: Miroslav Stupar (ZSRR)
Widzów: 30,043
Genghini 31'
Platini 43'
Six 48'
Bossis 89'
raport Al-Buloushi 75'
24 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Francja
1:1
Czechosłowacja
Estadio José Zorrilla, Valladolid
Sędzia: Paolo Casarin (Włochy)
Widzów: 28,000
Six 66'
raport Panenka 84' (k.)
25 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Anglia
1:0
Kuwejt
Estadio San Mamés, Bilbao
Sędzia: Gilberto Aristízabal (Kolumbia)
Widzów: 39,700
Francis 27'
raport
Grupa E [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Irlandia Północna 3 1 2 0 2 1 +1 4
Hiszpania 3 1 1 1 3 3 0 3
Jugosławia 3 1 1 1 2 2 0 3
Honduras 3 0 2 1 2 3 -1 2
16 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Hiszpania
1:1
Honduras
Estadio Luís Casanova, Walencja
Sędzia: Arturo Ithurralde (Argentyna)
Widzów: 49,562
López Ufarte 65' (k.)
raport Zelaya 8'
17 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Jugosławia
0:0
Irlandia Północna
La Romareda, Saragossa
Sędzia: Erik Fredriksson (Szwecja)
Widzów: 25,000
raport
20 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Hiszpania
2:1
Jugosławia
Estadio Luis Casanova, Walencja
Sędzia: Henning Lund-Sørensen (Dania)
Widzów: 48,000
Juanito 14' (k.)
Saura 66'
raport Gudelj 10'
21 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Honduras
1:1
Irlandia Północna
La Romareda, Saragossa
Sędzia: Thompson Chan Tam-Sun (Hongkong)
Widzów: 15,000
Laing 60'
raport Armstrong 10'
24 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Honduras
0:1
Jugosławia
La Romareda, Zaragoza
Sędzia: Gastón Castro (Chile)
Widzów: 25,000
raport Petrović 87' (k.)
25 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Hiszpania
0:1
Irlandia Północna
Estadio Luis Casanova, Walencja
Sędzia: Héctor Ortíz (Paragwaj)
Widzów: 49,562
raport Armstrong 47'
Grupa F [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Brazylia 3 3 0 0 10 2 +8 6
ZSRR 3 1 1 1 6 4 +2 3
Szkocja 3 1 1 1 8 8 0 3
Nowa Zelandia 3 0 0 3 2 12 -10 0
14 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Brazylia
2:1
ZSRR
Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sewilla
Sędzia: Augusto Lamo Castillo (Hiszpania)
Widzów: 68,000
Sócrates 75'
Éder 88'
raport Bal 34'
15 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Szkocja
5:2
Nowa Zelandia
Estadio La Rosaleda, Málaga
Sędzia: David Socha (USA)
Widzów: 36,000
Dalglish 18'
Wark 29' 32'
Robertson 73'
Archibald 79'
raport Sumner 54'
Wooddin 64'
18 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Brazylia
4-1
Szkocja
Estadio Benito Villamarín, Sewilla
Sędzia: Luis Paulino Siles (Kostaryka)
Widzów: 47,379
Zico 33'
Oscar 48'
Éder 63'
Falcão 87'
raport Narey 18'
19 czerwca 1982
21:15 UTC+2
ZSRR
3:0
Nowa Zelandia
Estadio La Rosaleda, Málaga
Sędzia: Yousef El-Ghoul (Libia)
Widzów: 19,000
Gawriłow 24'
Błochin 48'
Bałtacza 68'
raport
22 czerwca 1982
21:15 UTC+2
ZSRR
2:2
Szkocja
Estadio La Rosaleda, Málaga
Sędzia: Nicolae Rainea (Rumunia)
Widzów: 45,000
Cziwadze 59'
Szengelia 84'
raport Jordan 15'
Souness 86'
23 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Brazylia
4:0
Nowa Zelandia
Estadio Benito Villamarín, Sewilla
Sędzia: Damir Matovinović (Jugosławia)
Widzów: 43,000
Zico 28' 31'
Falcão 64'
Serginho 70'
raport
Runda druga [edytuj]
Grupa 1 [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Polska 2 1 1 0 3 0 +3 3
ZSRR 2 1 1 0 1 0 +1 3
Belgia 2 0 0 2 0 4 -4 0
28 czerwca 1982
21:15 UTC+2
Belgia
0:3
Polska
Camp Nou, Barcelona
Sędzia: Luis Paulino Siles (Kostaryka)
Widzów: 65,000
raport Boniek 4' 26' 53'
1 lipca 1982
21:15 UTC+2
Belgia
0:1
ZSRR
Camp Nou, Barcelona
Sędzia: Michel Vautrot (Francja)
Widzów: 45,000
raport Oganesian 48'
4 lipca 1982
21:15 UTC+2
ZSRR
0:0
Polska
Camp Nou, Barcelona
Sędzia: Bob Valentine (Szkocja)
Widzów: 65,000
raport
Grupa 2 [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
RFN 2 1 1 0 2 1 +1 3
Anglia 2 0 2 0 0 0 0 2
Hiszpania 2 0 1 1 1 2 -1 1
29 czerwca 1982
21:15 UTC+2
RFN
0:0
Anglia
Estadio Santiago Bernabéu, Madryt
Sędzia: Arnaldo Cézar Coelho (Brazylia)
Widzów: 75,000
raport
2 lipca 1982
21:15 UTC+2
RFN
2:1
Hiszpania
Estadio Santiago Bernabéu, Madryt
Sędzia: Paolo Casarin (Włochy)
Widzów: 90,089
Littbarski 50'
Fischer 75'
raport Zamora 82'
5 lipca 1982
21:15 UTC+2
Hiszpania
0:0
Anglia
Estadio Santiago Bernabéu, Madryt
Sędzia: Alexis Ponnet (Belgia)
Widzów: 75,000
raport
Grupa 3 [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Włochy 2 2 0 0 5 3 +2 4
Brazylia 2 1 0 1 5 4 +1 2
Argentyna 2 0 0 2 2 5 -3 0
29 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Argentyna
1:2
Włochy
Estadio Sarriá, Barcelona
Sędzia: Nicolae Rainea (Rumunia)
Widzów: 43,000
Passarella 83'
raport Tardelli 55'
Cabrini 67'
2 lipca 1982
17:15 UTC+2
Argentyna
1:3
Brazylia
Estadio Sarriá, Barcelona
Sędzia: Lamberto Rubio Vázquez (Meksyk)
Widzów: 43,000
Díaz 89'
raport Zico 11'
Serginho 66'
Júnior 75'
5 lipca 1982
17:15 UTC+2
Brazylia
2:3
Włochy
Estadio Sarriá, Barcelona
Sędzia: Abraham Klein (Izrael)
Widzów: 44,000
Sócrates 12'
Falcão 68'
raport Rossi 5' 25' 74'
Grupa 4 [edytuj]
Zespół M W R P Br+ Br- +/- Pkt
Francja 2 2 0 0 5 1 +4 4
Austria 2 0 1 1 2 3 -1 1
Irlandia Północna 2 0 1 1 3 6 -3 1
28 czerwca 1982
17:15 UTC+2
Austria
0:1
Francja
Estadio Vicente Calderón, Madryt
Sędzia: Károly Palotai (Węgry)
Widzów: 37,000
raport Genghini 39'
1 lipca 1982
17:15 UTC+2
Austria
2:2
Irlandia Północna
Estadio Vicente Calderón, Madryt
Sędzia: Adolf Prokop (NRD)
Widzów: 20,000
Pezzey 50'
Hintermaier 68'
raport Hamilton 27' 75'
4 lipca 1982
17:15 UTC+2
Irlandia Północna
1:4
Francja
Estadio Vicente Calderón, Madryt
Sędzia: Alojzy Jarguz (Polska)
Widzów: 37,000
Armstrong 75'
raport Giresse 33' 80'
Rocheteau 46' 68'
Faza pucharowa [edytuj]
Półfinały Finał
8 lipca - Barcelona
Polska 0
Włochy 2
11 lipca - Madryt
Włochy 3
RFN 1
Mecz o 3. miejsce
8 lipca - Sewilla 10 lipca - Alicante
RFN (karne) 3 (5) Polska 3
Francja 3 (4) Francja 2
Półfinały [edytuj]
8 lipca 1982
17:15 UTC+2
Polska
0:2
Włochy
Camp Nou, Barcelona
Sędzia: Juan Daniel Cardellino (Urugwaj)
Widzów: 50,000
raport Rossi 22' 73'
8 lipca 1982
21:15 UTC+2
RFN
3:3 (po dogr.)
Francja
Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Sewilla
Sędzia: Charles Corver (Hollandia)
Widzów: 63,000
Littbarski 17'
Rummenigge 102'
Fischer 108'
raport Platini 26' (k.)
Trésor 92'
Giresse 98'
Rzuty karne
Kaltz
Breitner
Stielike
Littbarski
Rummenigge
Hrubesch 5:4 Giresse
Amoros
Rocheteau
Six
Platini
Bossis
Mecz o 3. miejsce [edytuj]
10 lipca 1982
20:00 UTC+2
Polska
3:2
Francja
Estadio José Rico Pérez, Alicante
Sędzia: Antonio Garrido (Portugalia)
Widzów: 28,000
Szarmach 40'
Majewski 44'
Kupcewicz 46'
raport Girard 13'
Couriol 72'
Polska:
1 Józef Młynarczyk
2 Marek Dziuba
3 Janusz Kupcewicz
5 Paweł Janas
8 Waldemar Matysik 45'
9 Władysław Żmuda
10 Stefan Majewski
13 Andrzej Buncol 62'
16 Grzegorz Lato
17 Andrzej Szarmach
20 Zbigniew Boniek
Zmiany:
18 Roman Wójcicki 71' 45'
Trener:
Antoni Piechniczek
Francja:
21 Jean Castaneda
2 Manuel Amoros
5 Gerard Janvion 64'
7 Philippe Mahut
8 Marius Tresor
11 Rene Girard
13 Jean Francois Larios
14 Jean Tigana 80'
15 Bruno Bellone
16 Alain Couriol
20 Gerard Soler 79'
Zmiany:
6 Christian Lopez 64'
19 Didier Six 80'
Trener:
Michel Hidalgo
Finał [edytuj]
11 lipca 1982
20:00 UTC+2
Włochy
3:1
RFN
Estadio Santiago Bernabéu, Madryt
Sędzia: Arnaldo Cézar Coelho (Brazylia)
Widzów: 90,000
Rossi 57'
Tardelli 69'
Altobelli 81'
raport Breitner 83'
Włochy
RFN
Włochy:
1 Dino Zoff
6 Claudio Gentile
7 Gaetano Scirea
5 Fulvio Collovati
3 Giuseppe Bergomi
4 Antonio Cabrini
13 Gabriele Oriali 73'
14 Marco Tardelli
16 Bruno Conti 31'
19 Francesco Graziani 7'
20 Paolo Rossi
Zmiany:
18 Alessandro Altobelli 7' 89'
15 Franco Causio 89'
Trener:
Enzo Bearzot
RFN:
1 Harald Schumacher
20 Manfred Kaltz
15 Uli Stielike 62'
4 Karlheinz Förster
5 Bernd Förster
6 Wolfgang Dremmler 61' 62'
3 Paul Breitner
11 Karl-Heinz Rummenigge 70'
2 Hans-Peter Briegel
7 Pierre Littbarski 82'
8 Klaus Fischer
Zmiany:
9 Horst Hrubesch 62'
10 Hansi Müller 70'
Trener:
Jupp Derwall
MISTRZ ŚWIATA 1982
WŁOCHY
TRZECI TYTUŁ
Klasyfikacja strzelców turnieju [edytuj]
6 goli
Paolo Rossi
5 goli
Karl-Heinz Rummenigge
4 gole
Zico
Zbigniew Boniek
3 gole
Falcão
Alain Giresse
László Kiss
Gerry Armstrong
2 gole
Salah Assad
Daniel Bertoni
Diego Maradona
Daniel Passarella
Walter Schachner
Éder
Serginho
Sócrates
Antonín Panenka
Trevor Francis
Bryan Robson
Bernard Genghini
Michel Platini
Dominique Rocheteau
Didier Six
Klaus Fischer
Pierre Littbarski
László Fazekas
Tibor Nyilasi
Gábor Pölöskei
Marco Tardelli
Billy Hamilton
John Wark
Ciekawostki [edytuj]
Maskotką Mistrzostw Świata 1982 była uśmiechnięta pomarańcza o imieniu Naranjito a piosenką reprezentacji Polski – "Entliczek, pentliczek co zrobi Piechniczek" w wykonaniu Bohdana Łazuki.
W półfinale RFN-Francja po raz pierwszy w historii turniejów o MŚ doszło do konkursu rzutów karnych.
Polskim hymnem muzycznym był tekst oparty na podstawie tanga Uliczka w Barcelonie (w którą wyskoczy Boniek).